Falun Gruva: Werelderfgoed Falun Kopermijn

De legende luidt dat het de witte geit Kare was die terug kwam met een rode vacht ,en die de plaatselijke boeren op het spoor van de kopermijn bracht.  Dat gebeurde in de achtste eeuw. Op dat moment begonnen de mensen erts uit het moeras te verzamelen en te versmelten. Later bouwden ze galerijen en ontstoken ondergrondse vuren om het erts te breken uit de bros geworden/gebroken stenen. Al in 1288 was Kopparberget, een winstmakende industriele mijnbouwonderneming. In de omgeving werd Falun gebouwd, ooit de tweede stad in Zweden na Stockholm. Op 25 juni 1687 stortte met enorm lawaai de kopermijn Kopparberget in Falun in en liet een gapende afgrond achter. Als door een wonder, hadden alle mijnwerkers precies op die dag (midzomerfeesten) een vrije dag en werd geen van hen gedood.
Iedereen kent natuurlijk de "Falun rotfarg", een kleur die word gewonnen uit het rode oxide van de mijn. De mijn bleef actief tot 1992. Nu staat het op de Werelderfgoedlijst van Unesco.
(tekst/informatie www.erih.net) Voor meer informatie, google kopermijn Falun.
In 2012 waren wij een week in Falun, en brachten wij een bezoek aan de kopermijn.
We zijn een heel eind om de groeve gelopen, we bezochten het museum en we gingen met de lift naar beneden, de mijn in. Best spannend. Helm op, regenjas aan en daar gingen we, erg donker en vochtig.
De gids heeft erg veel verteld maar ik weet het niet allemaal meer. Een bijzondere ervaring zo diep onder de grond.

 Foto's van de kopermijn, buiten.

 Er staan nog allemaal oude gebouwen..........

 Een oude treinwagon.

 Hier ga je naar binnen en dan met de lift naar beneden.

 De mijnschacht, mooi blauw verlicht. Vroeger werden de mensen in een soort mand/emmer aan een touw naar beneden gelaten en moesten ze er op de juiste verdieping uit springen. Je kunt je voorstellen dat dit niet altijd goed afliep.

 Een grote houten geit, duidelijk zichtbaar waar de mijn is.

Het museum .....en natuurlijk nam ik als souvenir een blikje verf mee.