Toen ik om kwart voor negen naar buiten ging om de container bij de weg te zetten en de honden uit te laten hing er een klein koolmeesje op de kop aan de schutting, het schrok van mij (????????) en fladderde terug naar het huisje, waarmee het in botsing kwam en beduusd naast het huisje ging zitten.
Het was dus zover, de meesjes vliegen uit.
Gauw de container weggebracht en de honden uitgelaten, daarna met de fotocamera in de aanslag wachten op het bankje.
Er zijn zeker 6 uitgevlogen, en het was prachtig om te zien. Je begrijpt dat ik die morgen niet veel anders gedaan heb dan meesjes kijken. Af en toe kwam papa of mama mees de kleintjes roepen en nog wat voer toestoppen. De meesten belanden van het huisje in de kamperfoelie/hedera, een vrij zachte landing. En na een poosje bijkomen fladderden ze dan de tuin uit.
Tegen 13.00 uur vloog de laatste (dacht ik) uit.
Je vraagt je af waar ze dan blijven, zo vanuit het nest jezelf moeten redden.
Ik had natuurlijk in geuren en kleuren deze belevenis verteld aan de rest van de familie, en 's avonds na het eten waren mijn oudste zoon en ik even buiten, toen hoorden we nog zacht gepiep uit het huisje komen. Mijn zoon heeft even voorzichtig het dakje gelicht en toen zagen we nog een heel klein meesje in het huisje samen met een dood broertje/zusje. Ach zo zielig, we hebben het maar laten zitten in de hoop dat papa/mama nog terug zou komen. Helaas is dat niet gebeurd en vond ik gistermorgen 2 dode meesjes. Ik hoop dat de andere zes (of misschien nog wel meer) het wel redden.
Eén, twee,................
Dit was de eerste die ik zag............
Deze zat gezellig een hele tijd naast mij op het bankje...........
Verscholen tussen hedera en kamperfoelie..........
Tussen de schuur en de schutting...............
Kiekeboe..................
Net te laat, moeder heeft nog wat te eten gegeven en vliegt weer weg, waarna het kleintje volgde.
Hier de twee kleintjes die het niet redden............................
Dat heb je mooi in beeld gebracht! Echt prachtig. Zielig van die andere twee maar zo gaat het wel vaak vrees ik. XX Esther
BeantwoordenVerwijderenHartstikke mooi! Kan me voorstellen dat je een poosje gezeten hebt voor deze foto's. Ja, wij vinden ook vaak nog een dood vogeltje in de nestkastjes. Heel zielig dat er dan niet meer naar omgekeken wordt. Het laatst gelegde eitje denk ik dan. Pech.
BeantwoordenVerwijderenMaar 6 is een heel mooi aantal uit je Zweedse villa!
Groetjes, Gonny
Ah, wat schattig al die foto's...
BeantwoordenVerwijderenMaar wat sneu van de laatste twee. Ik zou het liever niet zien, kan echt verdrietig worden van zoiets...
Daar had ik ook voor stilgezeten.
BeantwoordenVerwijderenWat mooi om van het uitvliegen getuige te zijn!
Het blijft steeds een wonder!
Liefs, Gerry
Wat goed van je, dat je de tijd hebt genomen om te genieten van dit cadeautje van moeder natuur.
BeantwoordenVerwijderen